soms vallen mensen opeens op, eerder lijken ze er niet te zijn geweest. deze mensen hebben veelal een uitzonderlijk positie in de samenleving, het volk (van Ameland) kan de vondeling niet begrijpen en creeert daarmee een onmogelijke positie voor de "zonderling". deze gaat terug naar waar hij zich wel thuis voelt, vaak is dat een verloren positie (een zelfmoord) waarin hij ten onder gaat, alleen maar omdat hij anders is.

De vondeling is als baby de zee in gegooid. Daar voelde hij zich thuis, ‘als in de baarmoeder’. Op het land, Ameland, voelde hij zich nooit thuis. Hij werd niet begrepen, hij wilde terug naar waar hij vandaan kwam: naar de zee, zijn thuis. Zodra hij oud genoeg was, deed hij dat dan ook: hij liep de zee in - hij was weer thuis.
Moraal: je wilt altijd terug naar waar je vandaan komt, naar waar je je thuis voelt.

De vondeling van Ameland is een lied van Boudewijn de Groot op tekst van Freek de Jonge. Het is afkomstig van de compact disc Het eiland in de verte uit 2004. Het lied vertelt het verhaal van een aang [..]

Dit lied is actueel door de boodvluchtelingen. Het gaat dan over vooroordelen, meningen over hen die opvang geven. Bij blijvend negatief oordee vanaf de zijlijn, gaat de vluchteling dan ten onder door de wens terug te willen en te sturen waar deze vandaan kwam.